Het klassieke liberalisme verkeert in een staat van crisis. Dat dit systeem, dat is gebaseerd op fundamentele beginselen van gelijkheid en de rechtsstaat en dat de rechten van individuen om hun eigen vormen van geluk na te streven benadrukt, niet altijd zijn eigen idealen waarmaakte, is geen geheim.
In het Westen werd aan veel mensen gelijkheid voor de wet ontzegd. Wie meetelde als volwaardig mens met universele rechten werd eeuwenlang betwist, en pas recent is deze omissie gerepareerd. De principes van het liberalisme zijn de afgelopen decennia door zowel rechts als links tot uitersten gedreven: neoliberalen maakten een cultus van economische vrijheid, terwijl progressieven zich richtten op identiteit boven universaliteit.
Het resultaat, stelt Fukuyama, is toenemende polarisatie en een toenemend gevaar voor onze democratie.